Obserwatorzy

wtorek, 17 listopada 2015

Trochę sutaszu, trochę przemyśleń i przekąska :)

Cieszę się, że moje cottonki przypadły Wam do gustu. Obiecuję, że kiedy tylko uporam się z problemami technicznymi powstanie film jak je wykonać :)
Zauważyłam ostatnio większy niż normalnie ruch na blogu. Nie wiem czym to jest spowodowane, ale niezmiernie mnie to cieszy i dziękuję Wam, że chce się Wam mnie odwiedzać i coś skrobnąć :) 
Wzmożony ruch wiąże się też oczywiście z wzmożonym hejterstwem, ale do tego powoli się przyzwyczajam, chociaż bezpodstawna krytyka, bez konkretnych zarzutów i argumentów, na zasadzie "bo chcę mieć zdanie i tyle" jest odrobinę krzywdząca i zniechęcająca. 
Zawsze ceniłam krytykę mojej mamy, która potrafiła mi wytknąć błędy. Konkretnie bez zbędnego owijania w bawełnę mówiła mi co jej zdaniem jest źle. Nie zawsze się zgadzamy, bo przecież gust to rzecz nie do omawiania. Ale cenię sobie to co mówi i wyciągam wnioski. Niestety z krytyki w stylu "nie bo nie, bo głupio piszesz, głupio brzmi i w ogóle spadaj" nie wyciągam niczego :) ale też zacznę takie hejtki olewać, bo życie jest za krótkie :)
Opanowały mnie ostatnio włóczki i szydełko.Nie bardzo jeszcze jest się czym chwalić :)
 Druty dzielnie się opierają, ale znajdę w końcu sposób żeby je złamać...nie dosłownie oczywiscie...no chyba że braknie mi cierpliwości. W międzyczasie sutasz leży sobie w kątku, ale na tyle blisko żeby często go wyciągać i trochę pomachać igłą :) ostatnio z tego machania wyszły takie jesienne dynie z szyszkami :)



Co powiecie na takie roladki na raz? Szybciutko się je robi, są smaczne i fajnie wyglądają :) jutro podzielę się przepisem :)


A jak Wam mija tydzień?

środa, 11 listopada 2015

Ręcznie robione cotton balls czyli o tym, że astmatycy nie powinni dmuchać małych baloników :P

Cotton balls. Od dłuższego czasu chciałam je mieć, ale wydanie na nich takiej sumy pieniędzy jakie są proponowane w sklepach wydawało mi się odrobinę przesadzone. 
Stwierdziłam, ze spróbuję zrobić je sama a wierzcie mi cały wszechświat chciał mi w tym przeszkodzić.

Wyobraźcie sobie, że wchodzicie sobie we wrześniu do takiego..hmm marketu xxx żeby nie było, że robię komuś antyreklamę :P i ma miejsce taki oto dialog:
Ja: Dzień dobry czy dostanę u Państwa lampki led? dokładnie 20 lampek na jednym sznureczku i najlepiej na baterie?
Ekspedientka: Ale jakie lampki?
J:no led, takie co się nie zagrzewają do czerwoności, takie jak na choinkę
E; A czy słyszała Pani ostatnio white christmas w radiu?
J:(zbita z tropu) całe szczęście nie...
E; To niech Pani wróci jak Pani usłyszy wtedy powinniśmy mieć

Taaa :D takie rzeczy to tylko na zakupach ze mną :D

W końcu zamówiłam lampki na allegro. Przez nieciekawy zbieg okoliczności jako ze wtedy się dopiero przeprowadziłam i listonosz jeszcze o tym nie wiedział a zdecydował się nie sprawdzać lampki dotarły z powrotem do sprzedawcy. Musiałam jeszcze raz zapłacić za wysyłkę ale tym razem na wszelki wypadek zeby nie stresować listonosza zamówiłam je na adres rodziców. 

Ale przez to też moja chęć robienia cottonków troszke oklapła, bo skoro wszechświat nie chce żebym je robiła to może lepiej nie robić...

Ale natknęłam się na nie potem u znajomych..jednych, drugich, trzecich...i odrodziła się we mnie straszliwa, babska chęć posiadania:P

Rozpoczęłam poszukiwanie odpowiednich balonów...nakupiłam ich strasznie dużo z różnych rodzajów. Prawda taka ze nie miałam pojęcia jak dokładnie robić te moje cotton balls, musiałam się sama najpierw nauczyć. 

Dmuchanie tego cholerstwa sprawiło, że prawie przeniosłam się na tamten świat, a moja astma pogroziła mi konkretnie grubymi paluchami, ale postawiłam się i nadmuchałam 20 cholernych balonów :P następnym razem zroganizuję sobie pompkę, ale gdybym miała jeszcze poświecić czas na szukanie pompki to moje cottonki zaczęłabym robić chyba w nowym roku (przynajmniej w rytm white christmas i z przecenionymi lampkami...wezmę to pod uwagę na nowy rok :D)
i jedna dodatkowa uwaga- moje cottonki nie są równe, przez to że miałam różne balony i nie do końca umiałam sprawić żeby były takie same po nadmuchaniu-na przyszłość jedna partia tych potworów ;)

Wybrałam nitki w kolorze szaro-biało-granatowym bo takie właśnie kolory dominują w mojej salono-kuchni. Nie miałam pojęcia jak mieszać klej z wodą, żeby nie okazało się że jest za mało albo za dużo tego czy tego...w rezultacie po eksperymentach jedne kuleczki są twarde jak skała inne troszkę bardziej wiotkie, ale już ułożyłam idealne proporce na następny raz :)

obłożyłam gazetami stół, podłogę, kawałek kanapy i swoje kolana (nie wiem czy to kwestia przewrażliwienia czy znajomości siebie i swoich możliwości upaprania wszystkiego)
Przystąpiłam do oplatania baloników (oczywiście ochlapując wszystko wokół)

potem przypomniałam sobie że jestem tak genialna że nie mam spinaczy ani niczego co pozwoliło by mi przytrzymać kuleczki na suszarce, ale z tym też sobie poradziłam (nie wiem dlaczego wszechświat nie chciał żebym miała cotton balls :))

Nareszcie się udało. Kiedy wyschły wydłubałam z nich baloniki (z zimną krwią mszcząc się za biedne płuca) wsadziłam w nie lampeczki, zapaliłam i odetchnęłam z ulgą, że sufit nie spadł mi na głowe ani nic mnie nie poraziło :) wszechświat się złamał i wygrałam tą bardzo nierówną walkę :D a oto efekty :)




nie potrafię znaleźć zdjęć z produkcji :) ale kiedy tylko mi się uda dodam je na bloga :) świetlistego wieczoru :*


wtorek, 10 listopada 2015

Pasztet wegetariański z marchewką i pieczarkami :)

Tak ostatnio lubuję się w wymyślaniu różnych przepisów na które wcześniej nie miałam czasu chociaż bardzo chciałam je zrobić :)
Skąd pomysł na pasztet? Każdy kto studiował wspomina zapewne mniejszych lub większych wariatów z którymi miał okazję żyć :) tak się składa, ze ja również mam sporo takich wariatów :)
jednym z nich był Domin z którym zdarzyło mi się 2 lata mieszkać. Domin jest wegetarianinem a jego mama robiła przepyszne pyszności, które próbował "chować" w lodówce. Każdy kto mieszkał w akademiku wie, że chowanie czegoś w lodówce to jak położenie karteczki "bierzcie i jedzcie z tego wszyscy." Nawet gdyby nie chciał to i tak nie mógłby się nie dzielić, ale na potrzeby ratowania mojego wizerunku uznajmy ze chciał :P 
jego mama robiła pyszności i choć nigdy nie zapytałam o przepisy, to jednak ciekawiły mnie te magiczne potrawy. A że za mięsem nie przepadam i jem bo niestety czasem muszę, to przepisy wegetariańskie przemawiały do mnie zawsze bardzo głośno i wyraźnie i teraz po próbach mogę się podzielić przepisem na (oczywiście) jesienny pasztecik wegetariański :)
Co potrzebujemy?

1.szklankę czerwonej soczewicy
2. por
3. 3 spore marchewki
4. kilka pieczarek (ja miałam podajże 10 średniej wielkości, ale jak ktoś bardzo lubi to im więcej tym lepiej)
5. 2 jajka
6.bułka tarta
7. sos- może to być przecier pomidorowy, ja miałam akurat robiony przez tatę sos pomidorowy, ale przecier a nawet trochę ketchupu się nada :)
8. imbir (3 cm)
9. przyprawy- curry, papryka ostra, bazylia, sól
10. blender z ostrzami do szatkowania albo tarka z grubymi oczkami

1. gotujemy soczewicę w 2 szklankach solonej wody (mieszajcie to bo się lubi cholerstwo przypalać)
2. kroimy por w kółeczka i podsmażamy na patelni razem ze startym kawałkiem imbiru (uważając żeby się nie spaliły :D)
3. marchewkę pieczarki i traktujemy blenderem do szatkowania albo tarką z grubymi oczkami (ja mam nowy blender więc się popisuję :D a jeśli macie tarkę to uważajcie na paluszki, bo przecier dodajemy później :P)
4. w misce łączymy por, imbir, marchewkę, pieczarki i soczewicę. 
5. dodajemy sosik (zalezy od was w jakiej postaci)
6 i tutaj poleciłabym przyprawić :) ja dodałam curry, soli, papryczki czerwonej ostrej, soli i troszkę pieprzu. Ale jeśli posiadacie w domu np sos sojowy, albo słodko-ostry to będzie jak znalazł :)
7. próbujemy i ewentualnie dodajemy wiecej przypraw. jesli bedzie np za ostre to pamiętajcie że jeszcze dochodzi jajko które trochę łagodzi smaczki
8. dodajemy jajka mieszamy
9. jeśli konsystencja będzie za rzadka dodajemy trochę bułki tartej. Masa ma  być zwarta jak na placki ziemniaczane, ale nie za bardzo leista.
10. Przelewamy wszystko do keksówki (jesli macie silikonową to bardzo zazdroszczę i nie musicie jej smarować, jesli jesteście pechowcami jak ja to musicie jeszcze wysmarować ją tłuszczem i obsypać bułką tartą- nikt nie mówił że bedzie prosto :))
11. Wstawiamy to do nagrzanego piekarnika 180 stopni około 50 minut.
12. Wyciągamy, czekamy aż ostygnie, wyciągamy z formy, kroimy i dajemy komuś kogo nie lubimy do skosztowania :D- zartuję- w smaku jest pyszny i na ciepło i na zimno :) jesli chcecie na ciepło zawsze możecie dodać jakiś sosik ziemniaczki i w sam raz wegetariański obiadzik, który zadowoli każdego...no chyba ze ktoś gardzi wegetariańskim żarciem to wtedy pozostaje jedynie rzucenie w niego jeszcze kawałkiem mięsa dla bezpieczeństwa ;)
13. Smacznego :)





już niebawem coś bardziej rękodzielniczo- biżuteryjno- artystycznego :)
A tymczasem udanych prób z wegetarianizmem :)





sobota, 7 listopada 2015

Zupa marchewkowa z imbirem :) idealna na jesień ;) i początki z szydełkiem

Mam ostatnio kryzys pisarski. Chciałabym coś konstruktywnego napisać ale jakoś co próbuję to mi nie wychodzi. Podobno kiedy nie ma o czym mówić mówi się o pogodzie...taa :D jesień mamy piękną. Ciepłą, słoneczną i bardzo kolorową. Ja ciągle beż pracy więc z desperacji i trochę nudy zaczęłam szydełkować :) zawsze chciałam się nauczyć, no więc powolutku się uczę :) za druty też już złapałam, ale wbrew powszechnej opinii, że są łatwiejsze niż szydełko dla mnie są tajemnicą i zagadką :) ale nie od razu Rzym zbudowano...powolutku do przodu. Nauczę się oczek prawych i lewych i zacznę wydawać miliony (których nie mam) na włóczki ;)
No ale dzisiaj chciałam Wam pokazać co robi dziewczyna kiedy jest jej zimno ma w domu imbir, ziemniaki i marchewki :) żałuję ze nie miałam pora bo było by o niebo lepsze, no ale czasem nie pora na pora :) tak czy tak jeśli macie to go sobie podsmażcie i dodajcie :)

1. bulion warzywny, lub ewentualnie wywar z mięska jak wolicie
2.oliwa lub inny tłuszcz do podsmażenia
3. 0,5 kg marchewek
4. ziemniaczki
5. imbir (około 4cm)
6. przyprawy- curry, ostra papryka, bazylia, zioła prowansalskie, sól


Po 1, obieramy i kroimy marchewkę w plastry (i tak to potem zblenderujemy ale najpierw podsmażamy więc jest to konieczne-męczące i uciążliwe ale konieczne)
Po 2 obieramy ziemniaki (możemy je pokroić w kostkę szybciej się ugotują i łatwiej blenderować)
Po 3 obieramy imbir i kroimy go w paski, kosteczki czy jak tam komu wygodniej :D (tak tylko w ramach porad kulinarnych zanim zaczniecie kroić imbir warto go na troszkę włożyć do zamrażarki, kroi się o niebo lepiej)
Po 4 na patelnię dajemy trochę tłuszczu (ja akurat miałam olej z bazylią i czosnkiem i siadł jak w mordę strzelił)
Po 5 wrzucamy na patelnię por (jesli mamy) jeśli nie to imbir i marchewkę. I podsmażamy kilka minut
Po 6 kiedy się podsmaży do gotującego się bulionu wrzucamy nasze ziemniaczki i marcheweczki. Doprawiamy :)
Ja lubię kiedy zupa ma ostrzejszy smak. Dodałam więc curry i ostrą papryczkę. Do tego trochę bazylii i ziół prowansalskich oraz sól. Nie sypcie z zamkniętymi oczami ile wlezie tylko troszkę i ewentualnie doładujcie później, zeby ostrość papryki nie wypaliła wam kubków smakowych :D
Kiedy warzywka zrobią się miękkie zdejmujemy zupkę z piecyka i teraz zaczyna się moja ulubiona czynność czyli blenderowanie :) blederujemy i blenderujemy aż uzyskamy płynną papkę :D próbujemy, ewentualnie doprawiamy bardziej. Można też dodać trochę śmietanki dla załagodzenia smaku i ładniejszej konsystencji, ja pominęłam ten element.
Do zupki idealnie nadja się grzaneczki, którre robimy krojąc chleb w kosteczkę i smażąc na tłuszczyku.

Jak widzicie tania, pożywna, pyszna zupka na jesień :) o smaku słodko ostrym :)
To jest niesamowite że baba mówi Wam że ma kryzys pisarski a tu bum, post na milion linijek :)



a tutaj komin który zrobiłam :) żeby nie było że udaję :P serio zrobiłam :) moja twarz tego dnia wyjątkowo nie nadawała się do fotografowania, ale na potrzeby dokumentacji jestem w stanie się poświęcić ;] Wiedźmy tak już mają nie zawsze (prawie nigdy) wychodzą dobrze na zdjęciach :P
miłego, marchewkowego dnia kochani :)
u mnie dzisiaj na tapecie pieczarki i wegetariański pasztet :) zapewne poinformuję o efektach.
Moje przepisowe pomysły się rozprzestrzeniają i pewnie będę Was jeszcze nimi męczyć :)



wtorek, 3 listopada 2015

Kolejne kolczyki, tym razem burgund ;)

Ostatnio zastanawiałam się co zrobić z tyłem w kolczykach sutaszowych. Nie zawsze podoba mi się wykończenie filcem lub skórką. Chciałam spróbować czegoś innego. I tak powstały kolczyki burgunt z wanilią z tyłeczkiem wykończonym koralikami. nie jestem aż tak super ekstra zadowolona :D ale pierwsze koty za płoty. Spróbowałam i będę próbować dalej :)
Nie mam dzisiaj weny na gadanie :D wiec na tym zakończę :)
Miłego dnia kochani :*